Willybilly Brodownbash

Geplaatst op door

Beste beverbuddies,

Aangezien mijn blog meer dood dan levend blijkt te zijn, maar het helaas nooit tot hemelse hoogte heeft geschopt, probeer ik met een artikel het leven van deze verouderde digitale schrijftafel nog iets te verlengen.

Waar gaat de inmiddels bijna onbekende bever jullie dan over informeren? Waarom kan je beter hier je baas zijn tijd aan verspillen dan kwijlend met je tong tegen het raam wachtend op de eerste zomerse zonnestralen? Blog marketing alom: De bever brengt u hier en nu een verslaglegging van maar liefst het verleden, heden en de toekomst. Ja lieve mensen en dat allemaal in 1 artikel, voor maar een aantal minuten van uw doelloze tijd. De volgende artikelen zijn vandaag gratis tot uw beschikking: Bever back in time, Willybilly roadtrip en mijn huidige reisplanning!

De Bever back in time:
Aangezien het even geleden is dat ik de digitale pen erbij heb gepakt, volgt hier een kleine omschrijving van de afgelopen Bevertijd.

De 2 maanden Nederland hebben mijn zwerverachtige natuurknuffelende reisleventje veranderd in een beverprins op een wit paard, houten zadel met een prachtige prinses aan mijn zijde. Ja lieve mensen, die bever heeft niet alleen een werk/leer baan in de wacht gesleept… Maar hij wist ook de vrouw van zijn dromen de beverburcht binnen te slepen.

Eenmaal terug aangekomen op Sydney AirPort stonden fluffy(Iain) en lank(Sam) mij gelukkig alweer op te wachten om het avontuur weer aan te gaan. Hoewel we tot de hieronder besproken reis alleen in Sydney zijn gebleven, is saai zeker niet de juiste omschrijving. Waar moet u dan bij tijdsbesteding aan denken? Werken als hamburgerbazen voor onze baas rocky in de burgertent en in onze vrije tijd een biertje wegtikken in ons illegaal onderverhuurde flat met een postvak vol dreigende schuldeisers en random binnen wandelende Aziaten die zonder wat te zeggen van de toilet gebruik maakte.

Eenmaal terug aangekomen in Sydney kwam ik al snel voor Sam zijn baas te werken: Rocky. Een man die een beschrijving van de bever wel waard is. Rocky is 1.60 meter lang, heeft het Italiaanse eten van zijn mammie duidelijk in zijn ronde lichaam opgespaard en beschikt over de communicatie vaardigheden van een drill sergeant. Kort gezegd een dik, domme gewaarwording met meer vet dan hersenen die sociale vaardigheden zwaar onderaan het persoonlijkheidslijstje heeft staan. Wat dan wel weer leuk aan hem is. Hij moet achterstevoren van verhogingen afstappen omdat hij anders hulpeloos voorover valt en zijn organisatie skills zijn zo waardeloos dat we de helft van de dag geld verdienen met chilleng. Dan heb ik btw nog niks over de opbouw van de shows verteld. Van half zwevende afzuigkappen tot omgekeerd gemonteerde rammelende ventilatoren, niks is te gek.

De afgelopen 2 weken hebben we met zijn 3e op de paasshow gewerkt. Een uit de hand gelopen veemarkt met voornamelijk obesitas mensen als doelgroep. Ideaal voor rocky, want wij van lifestyle catering verkochten hamburgers vanuit de hamburgerkraam. Laat ik zeggen dat het een speciale ervaring is geweest die ik niet snel meer zal overdoen. Wel moet ik toegeven dat ondanks de respectloze behandeling van onze baas, we er met de collega’s wel een leuke tijd van hebben gemaakt.

Willybilly roadtrip
Na een flinke en vooral vete duik in de catering wereld waren wij toe aan wat natuurknuffelende ontspanning. Helaas genoodzaakt, aangezien Iain aankomende woensdag aussie moet verlaten ivm een geweigerd 2e jaar werk visum. Gelukkig doet fluffy dit wel in stijl en gaat hij met zijn net ontmoeten vriendin reizen door Nieuw-Zeeland.

Afgelopen vrijdag was het dan zover. Er stond een reis naar Melbourne voor de bazen op het programma en de bever was voor het eerste deel (weekend) uitgenodigd. Hoewel we de wekker hadden gezet om ‘vroeg’ op te staan was het alarm wat om 5 uur meerdere malen ten gehore kwam, lichtelijk overbodig. Na kort onderzoek, bleek de telefoon van Alex te zijn. Een vriend van ons die bij ons op de bank was beland, nadat hij die avond ervoor in een jurk met visnet panty en roze pruik een club via het dak had proberen binnen te klimmen. Gelukkig konden we met 3 man Alex snel richting zijn werk helpen, waar hij hoogstwaarschijnlijk nooit is aangekomen.

Fair is fair, we konden nog een aantal uurtjes inliggen en tegen een uur of 10 begon de bever met zijn vers versnaperde catering buit te zwaaien, 3 halve liters redbull later begonnen fluffy en ik aan een goud ouderwetse pot call of duty zombie jagen en lag lankie in zijn bed familyguy te kijken. Een aantal productieve uren laten, zijn we toch echt gaan inpakken en konden we bijna vertrekken. Alleen even een tent uit moon zijn auto lenen.. helaas bleek dit moeilijker dan verwacht. De autodeuren gingen niet open. Waarschijnlijk omdat de gehele auto was verdwenen en dus hoogstwaarschijnlijk gestolen is en of met toverpoeder onzichtbaar is gemaakt. Gelukkig kon moon vanuit zuid Korea er net zo hard om lachen als ons en bleek dat de losse kabels in de auto waarschijnlijk toch een eerdere aanwijzing van mogelijke misverstanden moet zijn geweest.

De trip begon met een reis in het donker richting kangoeroe valley. Een gratis krampeerplek vol wombats later kon de goonzak geopend worden en vervagen daarbij de herinneringen. De roadtrip was trouwens met zijn 4e. Fluff, zijn Italiaanse liefje, lank en bevert. Wombats, ook wel willybilly’s genoemd door iains vriendin, zijn eigenlijk uit de kluiten gewassen koalavarkens met een voorliefde voor gras en bevers. Tegen de blog lezende wombats uit kangoeroe valley zou ik graag zeggen: sorry dat ik 1 van jullie aanzag voor een grazende steen en dat we in het donker tegen elkaar aanliepen. Daarbij was jullie gegraven hol een indrukwekkend bouwwerk, echter de diepe modder eromheen, bemoeilijkte het wegrennen, na het horen van jullie holverdedigingsgeluiden.

Hoewel fluff en zijn vriendin nog altijd moe waren van de twee nog altijd onbekende personen die raar rond hun tent hadden staan dansen, moesten we toch echt verder richting cave beach. Eenmaal daar aangekomen kon Iain zijn geluk niet op aangezien hij tijdens het surfen werd bezocht door een groepje flippers. Dolfijn natuurlijk, echter zag ik het schouwspel te laat en was de watertrappelende bever niet aantrekkelijk genoeg om mee te zwemmen. Hoewel we ons kamp in eerste instantie wilde opzetten naast een moeras, bleek het aantal giftige zwarte roodbuik slangen, reden genoeg voor een plekje verderop.

De zondag was voor mij eigenlijk niks anders dan een race tegen de klok om mijn bus naar Sydney te halen. Wonder boven wonder stipt op tijd was ik niet aanwezig, maar had de buschauff net een minuutje langer gewacht om de beverprins naar Sydney te vervoeren.

Reisplannung!!!
Het verleden is aanbod gekomen, de trip is besproken.. Tijd voor de bever reisplanning! De komende 5 weken zal ik doorbrengen in Sydney, waar ik onder het genot van mijn werk, de sportschool en de leerboeken de tijd probeer te door te komen met uitzit op beter. Hoewel de sportschool mij geen Michelin mannetjes lichaam gaat opleveren, hoop ik wel een standkast te kunnen kweken voor de Bali foto’s.. Na 5 weken Sydney ga ik samen met Lank 6 dagen de inland track van Tasmanië lopen. Koud, nat en zeker niet zomers.. Maar Sams zielige, opgevende gezicht gaat het het allemaal zeker meer dan waard maken! Na deze geweldige natuurkwijlende ervaring zal ik samen met lank door reizen naar Melbourne, waar we in een dikke 2 weken tijd alle gratis lentos restaurants gaan uitproberen en wellicht een kleine alcoholische versnapering doen op zijn verjaardag.

Daarna is het 10 juni en ben ik niet meer welkom in het Aussie land. Inplaats daarvan ga de tijd proberen door te komen op Bali, om daar na 1,5 week de vrouw die mij in roze wolken doet laten zweven, de vrouw van mijn dromen, de prinses op het witte Beverpaard, diegene die hardnekkige vlinders in mijn buik heeft weten te planten jullie begrijpen mij al.. Lisa eindelijk weer in de armen te sluiten en hopelijk nooit meer los te hoeven laten. Daar zullen wij een lange 2 weken onder Balinese hemelse pre honeymoon achtige omstandigheden vertoeven, waarna wij 10 juli samen weer op Nederlandse bodem aankomen.

Alles meer dan duidelijk!? Mooi!

Bever uit!

Orange is slowly taking over, touring with the Brodown Hammerheads

Geplaatst op door

Beste Beverbuddies!

Hoewel Sarah en Nathan nog altijd aan het nagenieten zijn van het kinderverhaal, zijn mijn fanatieke bevervolgers inmiddels nachtelijk lang, met zwetende vingertjes en vierkante ogen op de refreshknop aan het drukken en dat allemaal voor een nieuw verhaaltje. Hier het goede nieuws, finish de redbull die je net geopend hebt, want na dit verhaal kan jij eindelijk naar bed!

Er is inmiddels een hoop veranderd in mijn leven. Ik heb mijn tijd weten uit te zitten en ben na een borgsom van zo’n 700 dollar (huurachterstand) vrijgelaten. Hoewel veel mensen na een gevangenis leven eindigen op straat als een zielig hoopje ellende, is met mij eigenlijk precies hetzelfde gebeurd. Mijn dagelijks leven bestaat inmiddels uit. Wakker branden uit tent. Tent verplaatsen in schaduw. Wakker branden uit tent en te lui zijn om deze weer te verplaatsen. Ontbijten in tent. Kijken hoe de andere precies hetzelfde proces doormaken. Spullen choatisch maar gecontroleerd de twee auto’s in stouwen. Naar het strand gaan. Surfen en zonnen. Gratis campsite zoeken. Tent opbouwen in de verwachte (maar nooit juiste) schaduwplaats. SNURKEN!

Oke.. ik moet toegeven dat is wel een heel globaal plaatje van mijn dagelijkse leven momenteel, maar het klopt aardig. Na het verlaten van het hostel zijn we eerst naar het Noorden (jungles boven Cairns) afgereisd. Dit onder begeleiding van mijn lieftallige assistenten Sam, Iain, Nathalie en Eliza. In de volksmond ook wel de Brodown hammerheads genoemd. Hoewel ik mij er van bewust was dat deze vier personen alle Engelse waren, had ik mij niet direct gerealiseerd dat dit mijn hollandse trots naar boven zou halen. Oranje!? wie is er nou niet gek op de meer Nederlandse kleur dan alle andere ORANJE! Hoewel ik dit voor mijn reizen nooit had beseft, moet ik toegeven dat mijn lievelings kleur inmiddels ORANJE is en dat ik deze maar al te graag deel met al mijn Engelse reisgenoten. Tijdens onze reis heb ik dan ook op 1ner slinkse wijze, de Hollandse glorie steeds dieper in de auto weten te verkleuren. Het begon allemaal met 1 schoonmaakbeurt. Iets wat je voor elke roadtrip zou moeten doen!?!? Maar aangezien Iain’s en Sam’s auto inmiddels dezelde geur had als de gemiddelde macdonalds wc pot, was het dit keer hoog tijd. Tijdens het schoonmaken ondekte ik de geurbomenautomaat. Dat is zo’n automaat waar je geld in gooit, waarna je een geurboom voor onder je achteruitkijkspiegel (als aanwezig, AART!?) ontvangt. Hoewel ik de geurboom kocht, kregen Iain en Sam de keuze voor de geur. Na een wijzelijke keuze kwam deze uit op coconut dream cream! Hoewel de geur ons werkelijk tot tropische hoogtjes bracht, was de kleur helemaal geweldig… ORANJE!! de eerste van vele oranje items in de roadtripcar!

Hoewel het begon met een simpel oranje geurboompje toelaten in de auto, was de toon inmiddels gezet. Deze bever was op een missie! Hollandse trots in deze van engelse voorziene roadtrip wagen… Gelukkig was het tweede item helemaal een eitje. Aangezien het goedkoopste bier hier Hollandia is en er inmiddels 2 etiketten op het dashboard zijn geplakt. Nou denken jullie natuurlijk Prachtig mooi, prachtig mooi! Dat heeft die bever even goed voor elkaar. Maar wacht liever kindertjes het oranje gaat gekker! Het regent inmiddels oranje sneeuwvlokjes in de wagen! Het plafonkleed in de auto liet weer eens los, waarop Iain besefte dat zijn wasknijper reperatie hopeloos was, een goede ruk aan het dakdoek liet mij bewijzen dat wonderen bestaan. onder het dakkleed zat een oranje schuimlaag die nou beetje bij beetje aan het loslaten is in de auto.. ORANJE BOVEN, Leve de KONING!

Een globale weergave van bever zijn reis: Bowen -> Cairns -> jungle/mountains boven cairns -> Bowen (moon ‘zuid-korea’ + Lee ‘leander German’ joinen) -> Brisbane -> Sydney. Hoewel we vanaf nu voor elk surfbaar strand stoppen zijn dit de grootere stops tijdens de reis. De reis bestaat btw uit 2 roadtrips, waarvan de eerste al in het mapje verleden tijd kan worden geplaatst. Nathalie en Eliza hebben de Brodown hammerheads verlaten om hun vrienden op te zoeken die bij de Aboriginals leven. Btw even een korte samenvattingen over de Aussies. Aussies zijn echt de meeste bleken mensen die je ooit zult tegen komen, zelfs de engelse zeggen dat. Ze zijn over het algemeen vrij gezet (DIK) maar vriendelijk, uitzonderingen daar gelaten.. en ze hadden tot voor kort de Aboriginals nog altijd tussen het onderdeel Flora en Fauna staan. Inmiddels denken ze erover om de oorspronkelijke bewoners in de grondwet aan te nemen, echter is ingeschat dat de gemiddelde Austalische redneck niet genoeg kennis heeft voor een wijzelijk oordeel 😛 haha

Hoewel het schrijven van een blog normaal gesproken niet makkelijk is, is het niet schrijven van een blog en het daarna als nog doen, minstens zo uitdagend! Ik moet toegeven dat er teveel verhalen zijn en helaas te weinig ruimte op het internet. Daarbij is mijn zuid-koreaans nog altijd niet super en blijft Moons laptop mij uitdagen..  Des te beter, ik zal iedereen die erom vraagt in Nederland een zoet sappig reisverhaaltje doen!

Over ons oranje landje gesproken.. Ik heb inmiddels mijn sollicitatie de deur uit gedaan en verwacht eind deze week een datum waarop ze mij in Nederland verwachten. Hopelijk zal dit ergens begin December zijn. Ik moet toegeven lieve familie, vriendjes en natuurlijk de altijd stralende Lisa, Ik mis jullie en ik kan niet wachten om iedereen weer even te zien! ‘in de tussentijd lig ik met mijn ballen op het strand, terwijl jullie allemaal hard aan het werken zijn in het koude grauwe Nederland!! Achh achh wat is het leven toch mooi!! 😀

Hopelijk tot snel ziens!

Xx Bever

 

Bever, Nijntje, Innie en Winnie op avontuur in Australië (Sarah & Nathan special)

Geplaatst op door

Lieve beverbuddies!

Oke.. Ik zal eindelijk eens eerlijk tegen jullie zijn, wat betekend dat ik mijn probleem richting jullie zal moeten ophelderen. Het doet soms pijn omdat het lijkt alsof jullie het niet serieus genoeg willen nemen. Ik ga het nu nog één keer toegeven, waarna ik hoop dat iedereen er rust bij kan vinden. Ja het is waar, ik heb een blognalatigheidsgedragsstoornis.  aangezien mijn blognalatig gedrag nog altijd grensoverschrijdend problematisch is heb ik geprobeerd professionele hulp in te schakelen. En hoewel Australië beschikt over één van de beste blognalatigheidsgedragsstoornis psychologen, moet ik na een aantal telefoontjes met mijn verzekeringsmaatschappij helaas melden dat een blognalatigheidsgedragsstoornis psycholoog niet onder de basisverzekering valt. Ik kon eventueel wel terecht bij een dagboeknalatigheidsgedragsstoornis psycholoog, echter leek het schrijven van een nieuwe blog mij een meer logischere optie.

En hoewel jullie nu wellicht allemaal als een stel kwijlende honden naar het scherm zitten te staren opzoek naar het zoetsappige bever reisverhaaltje wat hieronder geschreven gaat worden, moet ik jullie helaas teleurstellen. Deze blog is een Special Edition voor mijn aller liefste leukste en stoerste nichtje en neefje, Sarah en Nathan. De special Edition bevat een kinderverhaal van één van mijn avonturen. Let op: Dit verhaal is gebaseerd op de werkelijkheid, een deel kan echter gedramatiseerd of licht verbogen zijn (als al mijn verhalen dus).

Voor diegene die geen kinderverhaaltje meer nodig hebben voor het slapen gaan en na deze paragraaf zullen wegklikken.. Het gaat goed met me (op mijn stoornis na), Eind deze maand verlaten we Bowen en zullen we de Eastcoast gaan ontdekken. Daar in tegen moet ik toegeven dat mijn werk inmiddels AWESOME is. Ik ben bevorderd tot offroad rally truck chauffeur, wat zoiets betekend als dat ik de eggplants van het veld offroad naar de schuur race in een 4×4 pickup.

Bever, Nijntje, Inie en Winnie op avontuur naar de waterglijbaan.
Bevertje!!! Bevertje!! Wat zullen we vandaag toch eens gaan doen zegt Nijntje. Bevertje denkt eens diep na.. Hmm hmmm… Een dagje strand lijkt mij wel leuk, zegt bevertje. Maar bevertje roept Winnie, We gaan altijd naar het strand als we een dagje vrij zijn. Mij lijkt het leuk om eens iets anders te doen. Innie die net van een lekker broodje aan het genieten was spring op en roept, ZULLEN WE NAAR DE GLIJBAAN IN DE JUNGLE!?!?. Bever en zijn vriendjes moeten heel hard lachen, waarop bevertje zegt, haha gekke Innie, er zijn toch helemaal geen glijbanen in de jungle.. glijbanen zijn alleen in de speeltuin. Innie grinnikt een beetje in zichzelf en zegt, maar bevertje toch, dit is geen gewone glijbaan, het is een waterglijbaan waar je in een rivier van rotsen af kunt glijden. Bever, nijntje, Winnie en de andere vriendjes kijken Innie inmiddels met grootte ogen aan. Maar Innie dat klinkt gaaf zeg, daar willen wij wel naar toe!!

Innie wil nog iets zeggen, maar voor ze het weet vliegt iedereen naar zijn kamer om spulletjes in te pakken voor hun avontuur. Nijntje neemt zijn coolbox met limonade mee, Bevertje zorgt voor de zonnebrand en handoeken en Winnie neemt zijn gele badeendje mee, aangezien de gele badeend glijden in water heel leuk vind. Een klein ogenblikje later staat iedereen bij de auto klaar om te gaan. Maar hee wacht eens even!?!? Innie ontbreekt nog.. INIEEE INIEEE roept bevertje.. INIEE WAAR BEN JE? HIEERR bevertje, ik ben hier…  bevertje en zijn vriendjes kijken verbaasd om zich heen maar kunnen Innie zo snel niet vinden. Innie roept nog eens: Jongens ik ben hier, kijk dan naar boven. De hoofdjes van bever en zijn vriendjes kijken inmiddels allemaal verbaasd de lucht in. En wat denkt je, wat ze zien!? Innie op een hele grootte gele vlieger.. Wowww innie dat ziet er gaaf uit, zegt nijntje. Innie daalt neer met de vlieger en zegt. JAaa als we naar de waterglijbaan willen, kunnen we er het beste met de vlieger heen vliegen. Bevertje, Nijntje en Winnie, verbaasd maar enthousiast als ze zijn, springen op de vlieger van Innie. Houd jullie goed vast roept Innie, We gaan over de bergen en door het dal naar de waterglijbaan toe. SOEEFFFFF daar gaan bevertje en zijn bevervriendjes richting de jungle, waar de waterglijbaan is.

Het waait erg hard en voor bever en zijn vriendjes het weten, landen ze met de vlieger aan de rand van de jungle. Inie roept, JAAA hier is het pad naar de waterglijbaan, pak jullie spulletjes van de vlieger, dan parkeer ik hem tussen de bomen. Bevertje, Nijntje en Winnie pakken hun meegenomen spulletjes op en springen van de vlieger. Hahah dat was echt super cool zegt nijntje, de vlieger kan echt heel hoog! Winnie lijkt iets minder blij. Winnie gaat alles wel goed met je, vraagt bevertje. Winnie zegt hierop heel zachtjes, het was leuk maar ik vond het wel een beetje eng! Dat geeft toch helemaal niks zeggen bever, nijntje en Innie. We zijn allemaal wel eens bang, maar gelukkig hebben we elkaar. Innie heeft inmiddels de vlieger geparkeerd en roept GROEPSKNUFFEL!! Een knuffel en vier vrolijke gezichten later staat innie met de kaart klaar om de groep de weg te wijzen. Nijntje kijkt eens op de kaart en zegt, Inie ik geloof dat je de kaart ondersteboven houd. Inie grinnikt met een blozend gezicht en zegt, hihi Oepss.. Gelukkig zijn we nog niet de jungle in gelopen, bedankt Nijntje!

Het bos heeft alleen een dun pad om over heen te lopen. Gelukkig kan iedereen goed lopen en is dat dus geen probleem. MAARR Nijntje heeft een grootte coolbox op wieltjes meegenomen. De coolbox is erg groot en niet gemaakt om over een bosbad mee te nemen. Nijntje kijkt wat treurig om zich heen en zegt. Vriendjes wat jammer zeg, we kunnen de limonade helaas niet meenemen, de wielen van de coolbox kunnen niet over het pad rijden. Ahhhh roept iedereen, limonade vinden wij allemaal zo lekker! Ineens kijken alle vriendjes richting bevertje, maar ze zeggen niks. Bevertje heeft door dat iedereen naar hem kijkt. Jongens waarom kijken jullie allemaal zo naar mij? Heb ik een vlek op mijn hoofd? Inie grinnikt en zegt, nee bevertje we hoopte dat jij wellicht de limonade zou willen tillen? Bevertje jij bent sterk en kan de coolbox in je nek tillen. Bevertje zucht een keertje, maar stiekem vind hij limonade ook wel heel erg lekker. Het zou toch jammer zijn als de limonade niet mee kan. JA goed idee zegt bevertje, Ik zal de limonade wel dragen!!

Inmiddels zijn bever, Nijntje, Winnie en Innie opweg door de jungle. Innie wijst de weg met behulp van de kaart. Aangekomen bij een hele grootte steen stopt Innie opeens met lopen. Hier houd de kaart op jongens, nu moeten we de roze lintjes aan de bomen volgen om bij de waterglijbaan te komen (raar maar waar). Bevertje begint opeens heel enthousiast te juichen.. JOEPPIEE JOEPIEE ik kan het water al horen stromen!! Enthousiast lopen ze dieper de jungle in. Nijntje ziet opeens dat er heel erg veel vliegjes op hun heen dwarrelen. Woww zegt nijntje, kijk eens hoeveel vliegjes om ons heen hangen. Winnie kijkt verbaasd op en zegt, maar dat zijn helemaal geen vliegjes!? Dat zijn MUGGEN!! WHAAHHH roept Bevertje ik wil niet geprikt worden door al die mugjes. Innie zegt hierop: Vriendjes jullie hoeven niet bang te zijn, als het zoveel mugjes zijn in een groep, zijn het geen prik mugjes. AUWWIE WAUWIEE roept Nijntje plotseling. Nijntje maakt wat gekke sprongetjes en zwaait hard met zijn armen heen en weer. Innie, ik denk dat je een foutje gemaakt hebt.. Deze mugjes prikken wel!! De vriendjes weten niet hoe snel ze moeten doorlopen, snell vriendjes! Laten we vlug doorlopen naar de glijbaan!!

Gek huppelend en met hun armen door de lucht zwaaiend lopen de vriendjes vlug verder richting de waterglijbaan. Innie, die inmiddels de laatste roze lintjes heeft gevonden begint enthousiast te juichen.. YESSS JOEPIE JAA YEEYY!!! We hebben het gevonden, we zijn er!! Alle vriendjes zijn spontaan de mugjes vergeten en springen van blijdschap in de lucht. Wowww jaa ik kan het zien zegt bevertje. Innie wat leuk dat je ons hiermee naartoe hebt genomen, dit is echt heel leuk! Het riviertje wat bevertje en zijn vriendjes eerder al konden horen is nu een natuurlijke waterglijbaan. Een hele grootte rots met stromend water daalt neer in een natuurlijk zwembad onderaan de rots. Bevertje en zijn vriendjes kunnen niet wachten om er vanaf te glijden. Vlug leggen ze hun spulletjes neer. Bever, Nijntje en Innie weten niet hoe snel ze van de waterglijbaan kunnen af glijden. WOOEEIIII dat is gaaf! Iedereen is erg vrolijk, maar Winnie lijkt wat minder blij.. Hij vindt het er toch een beetje eng uitzien. Ik weet niet of ik dit wel durf vriendjes, zegt Winnie. De vriendjes komen bij Winnie staan en zeggen: Dat geeft toch helemaal niks. Het is misschien een beetje eng, maar als je het doet is het daarna super leuk. Winnie is toch nog een beetje bang. Bever heeft plotseling een idee!! Laten we eerst met zijn alle wat limonade drinken, dan kan je daarna met je gele badeendje van de waterglijbaan! Zo gezegd zo gedaan. Alle vriendjes hadden die dag nog heel erg veel plezier. Die avond eenmaal thuisgekomen zegt bevertje tegen Innie. Innie ik wist niet dat er waterglijbanen in de jungle waren en ik vond het eerst een beetje gek.. Maar het was echt super leuk en gezellig.. Bedankt dat je ons meegenomen hebt. Innie grinnikt zachtjes en zegt, bevertje toen ik het voor het eerst hoorde vond ik het ook een beetje raar klinken, maar het was met leuk he!? Bevertje?? Bevertje waarom reageer je nou niet?? SNURRKKK SNURRKKK… klinkt het door de kamer.. haha lacht Innie, Nou is bevertje een beetje moe!